ÖZET

Amaç:

Kronik spontan ürtikerli olguların bir kısmında etiyopatogenezden mast hücreleri ve bazofillerin yüzeyindeki yüksek afiniteli IgE reseptörüne veya IgE’ye karşı oluşan otoantikorlar sorumlu tutulmaktadır. Otoimmünitenin gelişmesine neden olan faktörler bilinmemektedir. Genetik faktörlerin otoimmünitede rol oynadığı bilinmektedir ve insan lökosit antijeni (HLA) alellerinin birçok otoimmün hastalıkla ilişkili olduğu gösterilmiştir. Çalışmamızda kronik spontan ürtikerli hastalarda HLA klas II alellerinin sıklığının araştırılması amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem:

Kesitsel tipteki bu çalışmada, 80 kronik spontan ürtikerli olguda ve 100 renal transplant donöründen oluşan kontrol grubunda HLA klas II alelleri değerlendirildi. Olgu grubu otolog serum deri testi (OSDT) uygulanarak alt gruplara ayrıldı. HLA klas II alelleri, OSDT testi pozitif ve negatif olan kronik spontan ürtiker olgularında ve kontrol grubunda moleküler analiz yöntemiyle (Olerup SSP DQ-DR Combi tray, Genovision, Viyana, Avusturya) belirlendi.

Bulgular:

OSDT hastaların %57,5’inde pozitif bulundu. Kronik spontan ürtikerli hastalarda HLA DRB1*04 ve HLA DQB1*08 alellerinin sıklığı, kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha yüksek tespit edildi. HLA DRB1*07 ve HLA DQB1*09 alellerinin sıklığı ise anlamlı derecede daha düşüktü (p<0,05). OSDT pozitif ve negatif olgu grupları ile kontrol grubu karşılaştırıldığında; HLA DRB1*04 ve HLA DQB1*08 alelleri OSDT pozitif hasta grubunda daha sık bulundu (p<0,05). OSDT negatif hasta grubunda ise HLA DRB1*01 ve HLA DRB1*07 alelleri düşük sıklıkta saptandı (p<0,05).

Sonuç:

OSDT pozitif olan olgularda HLA DRB1*04 ve DQB1*08 alellerinin anlamlı derecede daha sık görülmesi ve bu alellerin OSDT negatif olan olgularda kontrol grubundan anlamlı bir farklılık göstermemesi, hastaların bir kısmında patogenezden otoimmün mekanizmaların sorumlu olduğu fikrini desteklemektedir.