Öz

Amaç

Renal osteodistrofi, osteoporoz, kemik kırıkları ve avasküler nekroz (AVN), böbrek nakli alıcılarında (BNA) transplantasyon sonrası dönemde yaygın komplikasyonlardır. Kaydedilen önemli ilerlemelere rağmen, AVN böbrek nakli (BN) sonrası hala ciddi ve yıkıcı bir komplikasyon olmaya devam etmektedir.

Gereç ve Yöntem

Çalışmaya, transplantasyon ünitemizde BN yapılan ve en az bir yıl düzenli takip edilen tüm hastalar (n=343) dahil edildi. Semptomatik AVN vakaları röntgen, radyoizotop kemik taraması veya manyetik rezonans görüntüleme ile teşhis edildi. BNA’ların temel özellikleri, laboratuvar sonuçları ve immünsüpresif tedavileri değerlendirildi.

Bulgular

BNA’larda AVN sıklığı %7,9 olup, medyan teşhis süresi 15,2 (10,2-34,9) ay olarak belirlendi. AVN gelişen BNA’larda, son dönem böbrek hastalığının en yaygın nedeni glomerulonefrit (GN) idi (%52’ye karşı %20, p<0,001) ve takip sürecinde daha fazla rejeksiyon epizodu görüldü (%33’e karşı %15, p=0,01). Tek değişkenli analizde GN [olasılık oranı (OR): 4,325; %95 güven aralığı (GA), 1,936-9,661], nakil sonrası ilk yıldaki kümülatif steroid dozu (OR: 1,001; %95 GA, 1,000-1,002) ve rejeksiyon epizodları (OR: 2,792; %95 GA, 1,185-6,578) AVN için olası risk faktörleri olarak saptandı. Çok değişkenli analizde ise GN, AVN gelişimi için bağımsız bir risk faktörü olarak belirlendi (OR: 4,373; %95 GA, 1,935-9,880; p<0,001).

Sonuç

Çalışmamız GN’nin AVN riskini artırdığını göstermiştir. Bu grupta AVN’nin daha yüksek prevalansı, uzun süreli nakil öncesi steroid tedavisine bağlanabilir. GN öyküsü olan BNA’larda kümülatif steroid dozlarına daha fazla dikkat edilmesi ve steroidlerin erken kesilmesi düşünülebilir.